SUSZENIE

Od czasów starożytnych dąb bagienny wydobywano w Europie z dna licznych rzek. Następnie przez kilka lat były suszone, a tajemnica suszenia była utrzymywana w ścisłej tajemnicy.

Proces suszenia drewna jest złożony, ale pomimo największej staranności większość surowego drewna nie nadaje się do dalszej obróbki. Z tego powodu cena wysokiej jakości surowca czarnego dębu jest bardzo wysoka.

 

Jest wiele mitów dotyczących suszenia czarnego dębu.

Wydobycie można prowadzić tylko latem, a zimą można wysuszyć i przetworzyć wydobywany materiał, ponieważ wilgotność usuniętego drewna dochodzi do 100%

Nagłe suszenie na otwartej przestrzeni często prowadzi do śmierci czarnego dębu. Jakość surowców usuwanych z wody zależy od indywidualnego stanu i wieku zatopionego drzewa, na przykład obecności wad w postaci zagłębień i uszkodzeń spowodowanych szkodnikami drewna.

Błogosławieństwo i przekleństwo dębu bagiennego jest często wyjątkowo twardym drewnem po wyschnięciu. Czarny dąb należy suszyć bardzo powoli, ponieważ ma tendencję do pękania. Podczas suszenia kurczy się w sposób nierównomierny nawet o kilkanaście procent i dlatego trudno jest uzyskać większe kawałki dobrej jakości bez pęknięć. To wspaniałe drewno jest warte każdego wysiłku, ponieważ pod obróbką pokazuje jego jakość i piękną strukturę.

często przyrosty roczne są bardzo dobrze rozpoznawalne, a przy niektórych kawałkach są tak wąskie, że na kilku centymetrach mieści się całe ludzkie życie.

Nowoczesne techniki szybkiego suszenia, takie jak suszenie w piecu, okazały się nieskuteczne, ponieważ powodują, że drewno jest kruche i pęka w sposób niekontrolowany. Dlatego jedynym pewnym sposobem na uzyskanie wykonalnego kawałka torfowiska jest pozwolenie, by natura podążyła swoją drogą.